WILLEMSTAD - Een openhartige column van columnist Jacob Gelt Dekker op Luchtvaartnieuws.nl veroorzaakte veel ophef in de politiek op de Nederlandse Antillen. De van corruptie beschuldigde politici organiseerden massaal een boycot op het hotel en de resorts van Jacob Gelt Dekker op Curaçao. Een in hotel Kura Hulanda geplande vergadering tussen Antilliaanse en Nederlandse politici werd verplaatst naar Avila Beach. Maar het verhaal van Kura Hulanda beperkt zich niet tot politiek alleen. Zakenreisnieuws.nl reisde af naar dit bijzondere hotel.
Hotel met bijzondere geschiedenis
Wie zich bij hotel Kura Hulanda het typische blokkendoosbeeld van een hotel voorstelt, zit compleet verkeerd. Van een ghetto zonder veel toekomstperspectief veranderde Kura Hulanda in een luxe hotel in de vorm van een dorp. Het middelpunt vormt het gezellige ‘dorpsplein’ waar een grote boom beschutting biedt tegen de immer schijnende zon op het onderliggende terras.
Het is de architecten gelukt het moderne hoteldorp een koloniale indruk te geven. Kortom: Kura Hulanda is meer dan een hotel alleen. Het is een ervaring op zich. Leo Helms, architect, bestuurslid en rechterhand van Jacob Gelt Dekker, volgde de geboorte en de bloei van het hotel op de voet.
Slavernijverleden
Aangekomen op het plein van het museum, leidt Leo Helms een rondleiding langs het bijbehorende slavernijmuseum en het hotel in: “Hier is het allemaal begonnen. Het verhaal van Kura Hulanda begint in 1998 als Jacob Gelt Dekker naar Curaçao komt om vrienden te bezoeken en in stadsdeel Otrabanda in Willemstad terechtkomt”, vertelt Leo Helms. Op dat moment is het daar nog een troosteloos decor van criminaliteit en armoede.
Aangekomen op een plek, dat een belangrijk historisch punt blijkt te zijn omdat de slaven er per boot arriveerden op het eiland, krijgt Gelt Dekker een inzicht. Hij wil een museum gaan bouwen met een collectie die de rijke koloniale cultuur van het eiland weerspiegelt.
“Het water kwam vroeger tot aan de poorten hier. Hier kwamen de slaven er dan uit en werden in deze huisjes ondergebracht om op krachten te komen voor het verdere vervoer naar Zuid-Amerika en dergelijke. Daar werden ze verkocht. Curaçao is dus eigenlijk altijd een doorvoerhaven geweest voor slaven en niet zozeer een eindpunt”, vertelt Helms verder. “Daarom besloten we om een museum neer te zetten wat, mogen we nu gerust zeggen, het grootste slavernijmuseum ter wereld is geworden.”
Van sloppenwijk tot hotel en conferentiecentrum
Omdat het museum al snel beroemd werd om haar bijzondere collectie, bedachten Gelt Dekker en Helms dat een conferentiecentrum bij het museum een goede tweede stap zou zijn. Helms: “Mensen die een conferentie bezoeken, moeten ook eten en slapen.” Het vormde de aanleiding om de oude sloppenwijk huizenblok voor huizenblok op te kopen en te renoveren.
En nu staat er een flink hotel met kamers in authentiek Spaanse of Nederlandse koloniale stijl. “Je kunt wel merken dat mensen bewust kiezen voor dit hotel. Ze zijn vaak erg enthousiast als ze de kamer voor het eerst in het echt zien, na alleen de foto’s van internet te hebben gezien.” Terwijl Leo Helms de rondleiding voortzet, pakt hij een bekertje en een leeg bierflesje van de schoongeveegde straat en neemt ze enkele tientallen meters mee naar een vuilnisbak.
Kura Hulanda ademt een zekere liefde voor het verleden, maar zeker ook voor het heden. Een architect en bestuurslid die vaak te vinden is in het ‘dorp’, zich begeeft onder zijn gasten en zich medeverantwoordelijk voelt voor het schoonhouden van het hotel en dit niet aan schoonmakers overlaat, vind je niet bij elk hotel. Het staat ook niet vermeld bij het serviceaanbod.
Ontwikkeling
Het gaat Kura Hulanda voor de wind. Helms: “De gemiddelde bezetting ligt tussen de 70 en 75 procent. Mensen zoeken het wel als speciale locatie uit. We hebben een uitgebreide website. Verder is het een zakenhotel en ligt het centraal in Willemstad.”
De ontwikkeling van Kura Hulanda in Willemstad is nu klaar. “Er komen nog wel wat gebouwtjes bij die nu nog in eigendom zijn van de overheid. Maar dit hotel is klaar nu, het hoeft niet nog groter te worden. Waarom zou je het nog verder gaan ontwikkelen?” De Kura Hulanda Resorts op de Westpunt zijn een heel ander verhaal. Helms: “We hebben bij de resorts in Westpunt nog wel 180 hectare grond opgekocht en ontwikkelen die in twee fases.
Lees morgen deel 2 van het verhaal op deze website
Door Vincent Carlier
Bekijk de foto's.
Hotel met bijzondere geschiedenis
Wie zich bij hotel Kura Hulanda het typische blokkendoosbeeld van een hotel voorstelt, zit compleet verkeerd. Van een ghetto zonder veel toekomstperspectief veranderde Kura Hulanda in een luxe hotel in de vorm van een dorp. Het middelpunt vormt het gezellige ‘dorpsplein’ waar een grote boom beschutting biedt tegen de immer schijnende zon op het onderliggende terras.
Het is de architecten gelukt het moderne hoteldorp een koloniale indruk te geven. Kortom: Kura Hulanda is meer dan een hotel alleen. Het is een ervaring op zich. Leo Helms, architect, bestuurslid en rechterhand van Jacob Gelt Dekker, volgde de geboorte en de bloei van het hotel op de voet.
Slavernijverleden
Aangekomen op het plein van het museum, leidt Leo Helms een rondleiding langs het bijbehorende slavernijmuseum en het hotel in: “Hier is het allemaal begonnen. Het verhaal van Kura Hulanda begint in 1998 als Jacob Gelt Dekker naar Curaçao komt om vrienden te bezoeken en in stadsdeel Otrabanda in Willemstad terechtkomt”, vertelt Leo Helms. Op dat moment is het daar nog een troosteloos decor van criminaliteit en armoede.
Aangekomen op een plek, dat een belangrijk historisch punt blijkt te zijn omdat de slaven er per boot arriveerden op het eiland, krijgt Gelt Dekker een inzicht. Hij wil een museum gaan bouwen met een collectie die de rijke koloniale cultuur van het eiland weerspiegelt.
“Het water kwam vroeger tot aan de poorten hier. Hier kwamen de slaven er dan uit en werden in deze huisjes ondergebracht om op krachten te komen voor het verdere vervoer naar Zuid-Amerika en dergelijke. Daar werden ze verkocht. Curaçao is dus eigenlijk altijd een doorvoerhaven geweest voor slaven en niet zozeer een eindpunt”, vertelt Helms verder. “Daarom besloten we om een museum neer te zetten wat, mogen we nu gerust zeggen, het grootste slavernijmuseum ter wereld is geworden.”
Van sloppenwijk tot hotel en conferentiecentrum
Omdat het museum al snel beroemd werd om haar bijzondere collectie, bedachten Gelt Dekker en Helms dat een conferentiecentrum bij het museum een goede tweede stap zou zijn. Helms: “Mensen die een conferentie bezoeken, moeten ook eten en slapen.” Het vormde de aanleiding om de oude sloppenwijk huizenblok voor huizenblok op te kopen en te renoveren.
En nu staat er een flink hotel met kamers in authentiek Spaanse of Nederlandse koloniale stijl. “Je kunt wel merken dat mensen bewust kiezen voor dit hotel. Ze zijn vaak erg enthousiast als ze de kamer voor het eerst in het echt zien, na alleen de foto’s van internet te hebben gezien.” Terwijl Leo Helms de rondleiding voortzet, pakt hij een bekertje en een leeg bierflesje van de schoongeveegde straat en neemt ze enkele tientallen meters mee naar een vuilnisbak.
Kura Hulanda ademt een zekere liefde voor het verleden, maar zeker ook voor het heden. Een architect en bestuurslid die vaak te vinden is in het ‘dorp’, zich begeeft onder zijn gasten en zich medeverantwoordelijk voelt voor het schoonhouden van het hotel en dit niet aan schoonmakers overlaat, vind je niet bij elk hotel. Het staat ook niet vermeld bij het serviceaanbod.
Ontwikkeling
Het gaat Kura Hulanda voor de wind. Helms: “De gemiddelde bezetting ligt tussen de 70 en 75 procent. Mensen zoeken het wel als speciale locatie uit. We hebben een uitgebreide website. Verder is het een zakenhotel en ligt het centraal in Willemstad.”
De ontwikkeling van Kura Hulanda in Willemstad is nu klaar. “Er komen nog wel wat gebouwtjes bij die nu nog in eigendom zijn van de overheid. Maar dit hotel is klaar nu, het hoeft niet nog groter te worden. Waarom zou je het nog verder gaan ontwikkelen?” De Kura Hulanda Resorts op de Westpunt zijn een heel ander verhaal. Helms: “We hebben bij de resorts in Westpunt nog wel 180 hectare grond opgekocht en ontwikkelen die in twee fases.
Lees morgen deel 2 van het verhaal op deze website
Door Vincent Carlier
Bekijk de foto's.
