Het geluk was op 2 april aan mijn zijde. Alle Lufthansa en Germanwings vluchten werden gecanceled vanaf Dresden vanwege de LH stakingen (Piloten LH verdienen een 1). Behalve mijn vlucht 4U 9023 van 20.45 uur van Dresden naar Düsseldorf. Het vliegveld van Dresden was volledig uitgestorven. De Senator en Business lounge van de LH werden wegens de geringe belangstelling (5 personen) zelfs samen gevoegd. (Het verschil tussen de ene en de andere lounge werd mij nu ook duidelijk: minimaal, de yoghurtjes waren één slag groter! Typisch een Duits status verhaal!)

Op vrijdag 4 april vertrokken met de KL1635. De vlucht wordt uitgevoerd door de PH-BXK (737-800) en ik heb tijdens de vlucht stoel 7a direct achter de economy comfort rij. Na aankomst op Schiphol mijn koffer afgegeven via de selfservice automaten omdat deze incheckbalie dichterbij lag dan de priority check-in. Opmerkelijk dat er dan op je bagtag nog het woordje priority gedrukt wordt. Geen mens die dat waarschijnlijk gaat zien tijdens het laden of lossen van bagage.

De A321 staat ruim op tijd gereed voor een vlucht naar Schiphol. Maar de vorige vlucht staat er ook nog naast als ik aankom bij de gate rond 11.30 uur. KLM-AF vliegt heel vaak tussen beide steden. Even komt het in mj op om te vragen of ik in die andere mee mag, maar ik weet het antwoord al en zou bovendien op mijn bagage moeten wachten aan het andere eind, dus laat maar.

De gezagvoerder van de Air France Boeing 777-300ER geeft voor vertrek uit Santiago de Chile naar Parijs al uitgebreide vluchtinformatie. We gaan er 13.19 uur over doen en de kans op turbulentie zal het eerste uur groot zijn, wanneer we de Andes oversteken. Daarom moeten we langer dan gebruikelijk wachten op het doven van het lichtje ‘stoelriemen vast’, zo wordt gemeld.

Omdat voor het voordeligere tarief de directe vlucht vanuit Amsterdam naar Buenos Aires (Ezeira Airport) op de gewenste datum niet meer beschikbaar was, besloot ik de tussenstop in Parijs voor lief te nemen en met AirFrance te vliegen. Dus na de aanvoervlucht vanaf Schiphol ging het verder vanaf de K-terminal van Charles de Gaulle.

Op 8 maart vloog ik met KL713 (B747) naar Paramaribo. De vlucht was goed geregeld en verzorgd. De extra opties waren eveneens goed verzorgd. Een upgrade naar de businessclass kostte ongeveer 400 euro. Het grondpersoneel en het cabinepersoneel deden hun werk goed. Tijdens de lange vlucht heb ik mij dankzij het entertainmentsysteem prima vermaakt. De extra e-mails met informatie voor, na en tijdens de vlucht waren erg prettig. Er wordt aan je gedacht vanaf het moment dat je boekt tot dat je weer terug bent. De KLM producten (servies) vind ik heel mooi.

Op 2 april zou ik naar Dresden vliegen. Het reisbureau was zo attent (Uniglobe Westland) mij op de 1e april te bellen om mee te delen dat de vlucht ook getroffen was door de stakingen van de Lufthansa. Na kort overleg besloten we het volgende te doen: In plaats van de ochtendvlucht van de 2e de avondvlucht van de 1e te nemen. Ik kon het gehele bedrag terug krijgen of overboeken.

Ongeveer 32 uur voor vertrek ontving ik per email bericht, o.a. dat ik vanaf 24 uur voor vertrek kon inchecken per internet. Na diverse mislukte pogingen dit opgegeven. Op 14/3 om 08.40 aan de balie ingecheckt. Dit verliep zeer snel en efficiënt door Swissport afhandeling en kreeg ik seats 1A en 1B toegewezen.

Op zaterdag 8 maart vertrokken vanaf Schiphol naar New York JFK met Delta Airlines vlucht DL9348 welke werd uitgevoerd door partner KLM met een B777-200. Inchecken had ik thuis al online gedaan dus bij aankomst op Schiphol direct naar de self-service balie om mijn eigen koffer in te checken. Ik moet zeggen, een kind kan de was doen want moeilijk is dit zeker niet.

Zondagavond alweer vertrok ik na de nodige nuttige uurtjes in Belgrado, en even in het noordelijk gelegen Novi Sad, om 18.05 terug richting Amsterdam. Opnieuw namen we plaats in een Boeing 737-300 met vlucht JU 364 die ditmaal voor slechts 70 gevuld was. Opnieuw zat ik aan het gangpad en opnieuw was de middenstoel in onze rij vrij. Aan het raam zat een vriendelijke oude Servische dame die mij mijn laptoptas bijna uit handen nam om deze op de stoel tussen ons in te zetten.