De kritiek van vice president Air France-KLM, Peter Hartman, op de overdreven en nogal eenzijdig geregelde passagiersrechten in Europa, is me uit het hart gegrepen. Het wordt tijd om eindelijk eens met een krachtig pleidooi te gaan strijden voor meer realiteitszin met uiteindelijk doel de door vrijwel niemand bestreden passagiersrechten. Nu zijn die in de praktijk ronduit absurd.
De aanstaande Europese Verkiezingen zijn misschien wel een goed moment om het gedrocht bij de horens te vatten. Al doen politici dan bijna per definitie te gemakkelijk en te vaak beloften, die achteraf nog wel eens averechts blijken uit te pakken.
De internationale luchtvaartsector, die ook krachtigere initiatieven zou moeten nemen, is echter ook op andere gebieden invloedrijk genoeg om als waakhond politici aan hun woord te houden. Een collectieve actie is meer dan gerechtvaardigd. Al was het alleen al omdat sommige prijsvechters zich niets aantrekken van God noch gebod. De in het algemeen wel nuttige concurrentieregels binnen de EU worden daardoor met handen en voeten getreden. Een belangrijke oorzaak - het moet worden gezegd - zijn de te ver doorgeschoten regels, die vanachter de bureaus de wereld zijn ingeslingerd.
Een vertraagde of geannuleerde vlucht kan gedupeerde passagiers tot wel 600 euro schadevergoeding opleveren. Al is slechts sprake van een ticket van niet meer dan een paar tientjes. Het bewijst hoe ver politici vaak afstaan van de werkelijkheid. Peter Hartman, die zijn kritiek al vele jaren niet onder stoelen of banken steekt, gaf al eens eerder een illustratief voorbeeld van de EU-maatregelen in de praktijk.
De KLM en andere maatschappijen leverden met de evacuatie van vele duizenden passagiers uit Egypte, enkele jaren geleden, een staaltje huzarenwerk. Ongelooflijk maar waar: de vertragingen en annuleringen, die als gevolg van die geïmproviseerde operatie ontstonden, leidden op basis van de EU-regeltjes tot gegronde claims van passagiers. Of nog gekker: KLM toestellen, die strandden op Schiphol als gevolg van de sneeuwchaos op andere luchthavens. Toch was het de KLM, die tol moest betalen aan de op Schiphol gedupeerde passagiers.
Alle reden om de EU-regels eindelijk nog eens kritisch onder de loep te nemen. Uiteindelijk zijn die bedoeld ter bescherming van de consument, wat ook ik van harte wil steunen. Maar dat mag niet leiden tot kapitale en onevenredig hoge boetes aan luchtvaartmaatschappijen. Trouwens, dat is het paard achter de wagen spannen. Wat in Brussel mogelijk nog niet tot iedere politicus lijkt te zijn doorgedrongen: de luchtreizigers betaalt uiteindelijk die schade-uitkeringen zelf met een hogere ticketprijs.....
Ook voor dat gevaar moeten consumenten worden beschermd. Trouwens, eenvoudig is het niet om bijvoorbeeld de nu geldende passagiersrechten ook inderdaad uitgekeerd te krijgen. Al gauw moet daarvoor tegen ferme betaling vakkundige hulp worden ingeschakeld van bureautjes, die daarmee de zakken vullen. Een bewijs des te meer dat er iets niet deugt. Goed dat Europese politici zich eens gaan afvragen wat daaraan moet worden gedaan. Maar dan wel met als resultaat dat de regels voor iedereen gelden en dat die in alle EU-landen en zelfs daar buiten worden gerespecteerd.
Misschien dat meer redelijkheid in de regelgeving op de Brusselse kermis, luchtvaartmaatschappijen ook tot een snellere betaling en in de juiste proporties kan bewegen. Een dubbelslag dus: twee vliegen in één klap. Vandaar dat een gang naar Brussel, om de EU-politici te overtuigen, alle steun verdient. De parlementariërs wens ik alvast op voorhand succesvolle verkiezingen.
Arnold Burlage
[email protected]
