En dan ook nog afgelopen week de gezamenlijke petitie van de vakbonden, die terecht steeds meer bezorgd raken over bedreigingen van oneerlijke concurrentie in de luchtvaart met personeel uit lage lonen landen. Voorts en aansluitend de brief van staatssecretaris Wilma Mansveld (luchtvaart) die zich wel over de oneerlijke concurrentie maar niet over het effect op de veiligheid zorgen maakt.

Het was allemaal op Luchtvaartnieuws.nl bijna live te volgen. Voor luchtvaartwatchers, zoals ik, na mijn trip naar Doha (Qatar) tijd om even te gaan uitblazen. De trossen van mijn zeilboot gaan los…

Op de valreep nog wel even een heel ander onderwerp.

Natuurlijk had ANWB-hoofddirecteur en beoogd Nationale Ombudsman Guido van Woerkom gelijk met zijn jaren eerdere uitspraak over taxi’s. Z’n vrouw liever niet in een taxi laten stappen, omdat er wel eens een Marokkaan achter het stuur zou kunnen zitten, was alleen veel te bekrompen. Hij zou het breder hebben moeten zien.

De "stem des volks" had moeten zeggen dat de kans groot is dat er een malafide chauffeur achter het stuur van een taxi zit. Dat was de spijker op z’n kop geweest. Ik schrijf opzettelijk chauffeur en niet taxichauffeur.

Hoe ik bij die boude bewering kom? Wel nu, mijn ervaringen op Schiphol… en niet alleen daar trouwens. Zie hier in elk geval enige link met de luchtvaart.

Taxichauffeurs op onze nationale luchthaven zijn al vele jaren een bron van ellende. Politie en marechaussee laten het kwaad voortwoekeren, krijgen die praktijken in tegenstelling tot de foutparkeerders niet onder controle.

Korte ritten naar Schiphol-Rijk, Hoofddorp of andere bestemmingen rond de luchthaven worden geweigerd. Wat maakt het zo moeilijk om daartegen hard op te treden? De ellenlange rij wachtende taxi's is in feite niet meer en niet minder dan een langgerekte roulette met als hoofdprijzen lange lucratieve ritten. Om nog maar te zwijgen over alle andere taxi-ellende, zoals de vreemdelingen die in de malafide taxi's met marathonritten naar hun veel dichtbij gelegen hotels of andere bestemmingen worden gereden.

Eenvoudig aan te pakken, zou je zeggen. Waarom wel "mystery passengers" in de lucht en niet in taxi's. Toch kan het kwaad blijven voortwoekeren. Zakenreizigers, bedrijven en toeristen klagen steen en been. Lichtpuntje zijn waarschuwingen via het omroepsysteem in het stationsgebouw van Schiphol om niet in te gaan op taxi's die worden aangeboden.

John F. Kennedy Airport in New York, waar Schiphol 100 procent eigenaar is van Terminal 4, heeft een simpele oplossing voor het probleem. Passagiers in de rij, taxi's horen bij het instappen van hun 'vrachtje' de bestemming en de passagier de prijs. "Manhattan, 45 dollar". Waag het niet wie dichterbij de luchthaven moet zijn te weigeren.

Da's passagiersvriendelijk. Schiphol lijkt zich daaraan dus in het buitenland meer gelegen te laten liggen dan in het eigen voortuintje. Wie weet wordt ook dat nog eens geïmporteerd. Kunnen we daarna gaan nadenken over het aanpakken van de parkeerchaos op de luchthaven met een groot scala aan betrouwbare dichtbij en verafgelegen P's…., waarvan nu een legertje beunhazen gemakkelijk profiteert, met trieste tv-reportages over hun maffiapraktijken als gevolg.

Arnold Burlage
[email protected]

PS
O ja, om maar gelijk schoon schip te maken met mijn klaagzang. Het is nu bij terugkeer na een lange nachtvlucht twee keer in twee weken voorgekomen dat ellenlange wachtrijen voor slechts twee van de acht bezette marechaussee-balies stonden. Een kritische opmerking daarover beantwoordde een vriendelijke marechaussee zo: "U hebt gelijk. Maar voor die andere balies hebben we mensen nodig en die krijgen we niet. U hebt toch ook gehoord van de bezuinigingen. Welkom in Nederland…"