Wie geluk heeft kan met een vliegticket van een paar tientjes bij een vertraging of annulering al gauw tot maximaal 600 euro aan compensatie incasseren. Het verzet tegen die waanzinnige passagiersrechten - een wanproduct van het dilettanten EU leger in Brussel - groeit. Maar steeds vaker worden luchtvaartmaatschappijen, die weigeren te betalen door de rechter gedwongen de knip te trekken.
Het Europese Hof, dat wel vaker op de stoel van de politiek lijkt te zitten, bakt het steeds bruiner. Een recente uitspraak maakt duidelijk dat ook onvoorziene technische mankementen de luchtvaartmaatschappijen niet ontslaan van de verplichting om de voorgeschreven compensatie te betalen.
De Rechtbank in Amsterdam, die “Europa” om nadere uitleg vroeg in een zaak tegen KLM, volgde de uitleg. En zo hebben we ook in ons land opnieuw te maken met de waanzin, geïmporteerd uit Brussel.
De zaak, die nu weer veel stof deed opwaaien, betreft een vertraging van 29 uur. KLM weigerde compensatie te betalen en beriep zich op buitengewone omstandigheden, omdat twee onderdelen onverwacht kapot gingen en vervangen moesten worden door nieuwe onderdelen uit Amsterdam. Al zes jaar hebben luchtreizigers bij een vertraging van meer dan 3 uur recht op schadevergoeding. Dus…. je zou bijna hopen op die vliegellende.
Het Europese Hof schreef de Rechtbank in Amsterdam de volgende 'wet': “Technische problemen kunnen inderdaad buitengewone omstandigheden opleveren, maar alleen als sprake is van zaken, zoals verborgen fabricagefouten, sabotage of terrorisme. In dit geval – en heel veel andere gevallen – ging het om technische defecten die inherent zijn aan de normale uitoefening van het luchtvaartbedrijf. Geen overmacht dus”, las ik in de Telegraaf, die er zelfs een hoofdredactioneel commentaar aan wijdde.
Maar toen ging de commentator in de fout, dunkt mij. "De uitspraak is een gevoelige nederlaag voor KLM, maar pure winst voor de reiziger", was zijn conclusie. Grote onzin om meerdere redenen.
Onzin in de eerste plaats omdat de Brusselse passagiersrechten vaak niet in verhouding staan tot de betaalde ticketprijs. Ook omdat de uitleg van verschillende omstandigheden als een tang op een varken slaat. Maar vooral omdat de passagiers uiteindelijk de tol betalen voor de uitgekeerde schadevergoedingen, die uiteindelijk leiden tot een hogere ticketprijs.
Wacht eens even… Is die hogere vliegprijs, waarin nu eenmaal alle kosten van een vliegmaatschappij zijn verwerkt, niet oneerlijk ten opzichte van de passagiers die geen vertraging ondervonden en dus geen compensatie op hun bankrekening ontvingen? Dames en heren EU politici, kijk daar ook nog eens naar. Of die overgrote meerderheid voor dat aangedane onrecht op de een of andere manier recht hebben op een of andere schadevergoeding.
We hebben dus niet alleen rond de verdeeldheid rond het vluchtelingenprobleem, de euro, Griekenland of de melkquota - om maar wat te noemen - een groot probleem met de EU. Waar we gruwelijk de pest aan krijgen is de politiek, die vanuit Brussel wordt opgelegd door de bedisselende machtsbeluste en nòg vaker niet deskundige tweederangs en vaak ook naar de EU verbannen politici en ambtenaren.
De Passenger Rights voor luchtreizigers, de forse "beloningen" bij annuleringen, overboekingen of vertragingen, zijn daarvan een sprekend voorbeeld. Trouwens, grotere discriminatie met andere reizigers – trein, auto of ferry – is niet te bedenken.
Luchtreizigers worden volledig in de watten gelegd, en bijvoorbeeld auto-reizigers, moeten het in urenlange files op de Duitse en Franse autowegen allemaal zelf maar uitzoeken. Zo is nu eenmaal ooit in de politieke mallemolen in Brussel beslist. In een vlaag van verstandsverbijstering, vermoedelijk kort voor een of andere verkiezingen.
Voorbeelden van de onredelijkheid zijn feitelijk al bijna even oud als de filantropische EU regelgeving zelf. Eerst was het de vulkaanas, daarna een barre winter, genoeg om de waanzin van de discriminerende passagiersrechten aan te tonen.
De vulkaanas deed feitelijk de deur naar Brussel al dicht. Welke luchtvaartbobo kon daaraan wat doen? Maar de hevige sneeuwval in de vorige winter maakte het bewijs van de op hol geslagen bureaucratie van de mallemolen op de Brusselse kermis nog duidelijker.
Ik hamerde op deze voorbeelden al vaker. Na de winterellende kreeg Air France KLM een gepeperde rekening voor 60.000 hotelkamers van gestrande passagiers gepresenteerd. Totale winterschade voor de maatschappij 70 miljoen euro. En de automobilist op de Autobahn bij Frankfurt maar braaf zelf zijn motel-kamer betalen.
Nog gekker voor woorden was wat er verder bij die hevige sneeuwval gebeurde. KLM vluchten konden niet naar Brusselse luchthaven Zaventem vertrekken, omdat daar als gevolg van een tekort aan de-icing vloeistof de vliegtuigen niet ijsvrij konden worden gehouden. Het vliegverkeer haperde dus in België en de KLM draaide met mega-vertragingen op voor de kosten van de daardoor in Amsterdam gestrande passagiers. De bedjes stonden gespreid.
Voor de aansprakelijkheid van luchthavens of luchtverkeersleiding hebben EU politici namelijk niks geregeld.
Intussen zijn woeker-juristen met hun hulp bij de incassering van de claims feitelijk de enige echte winnaars. En natuurlijk de passagiers met hun sigaar uit eigen doos en uiteindelijk een hogere ticketprijs.
Arnold Burlage
[email protected]
