De roeptoeter Michael O'Leary van Ryanair, onmiskenbaar als ondernemer een genie, maar tegelijk ook een heraut van de onzin en een betweterig onaangenaam mens, gaf onlangs nog maar weer eens een wake up call....
Een internationaal congres van CANSO, koepel van luchtverkeersleidingsorganisaties, schreeuwde hij toe dat hun stakingsrecht zou moeten worden ingetrokken. De recente stakingen in Frankrijk en België hadden de vliegmaatschappijen opgescheept met de ellende en schade van hun acties. Waarom zouden die de tol moeten betalen van een conflict waaraan ze part nog deel hebben? Een punt...
En dan ook nog maar een sneer, die hout snijdt, naar de overheden in Europa. Waarom gaan pogingen om meer toeristen te trekken, tegelijk gepaard met de merkwaardige gewoonte om dat met hoge vliegtaksen en andere belastingen onaantrekkelijk te maken? Inderdaad, te dol voor woorden. Maar waarom moet uitgerekend onze stoute Michael dat roepen? Waarom horen we daarover de andere vliegbobo's, bijvoorbeeld van KLM, niet 'loud and clear'?
We blijven rommelaars in dit malle polderland. Wat leek het allemaal mooi. Een kei van een maatschappij als KLM overgeleverd aan de Franse haan en ons zo milieuvriendelijke beeldmerk van de zwaan, dat verdween uit ons landschap. Het was Europa's grootste luchtvaartmaatschappij, een voorbeeld van leidend ondernemerschap in de vliegwereld. En nu? Mega verliesgevend!
Waar waren we en zijn we mee bezig? Martinair ook al op sterven na dood... Maar we hebben Transavia nog. Weliswaar aan het zuurstof, verliesgevend en de weg kwijt. Met een nieuwe bemanning wordt een nieuwe koers gezocht. Nu weer is achter de schermen besloten om het meer in de passagiers vanuit het buitenland te zoeken dan in reizigers uit eigen land. Uiteindelijk kiezen die meer en meer voor Corendon, Arke en andere prijsvechters of doortastende en snel groeiende buitenlandse prijsvechters zoals Vueling en FlyBe.
Transavia, waar de echte maatregelen maar uitblijven, is heus in gevaar. Een samenvoeging met Transavia France, Cityjet en KLM Cityhopper tot één prijsvechter met ballen, opererend vanuit heel Europa, conform easyjet en Ryanair, was lang onderwerp van discussie. Maar er gebeurde tot dusver niets. Gevolg: het enthousiaste personeel in verwarring? Hoe dan, wat dan, wanneer dan…?
Is er nog leven na de dood, zong Freek de Jonge al. Zou best eens op Transavia kunnen slaan nu. Michael O'Leary blufte op het eerder genoemde CANSO-congres een keer niet. Niet alleen is zijn maatschappij nu Europa's grootste. "We gaan in rap tempo naar 450 - nu bijna 300 - vliegtuigen", riep de Tijl - de mensen haten mij, maar ik maak het er naar - Uilenspiegel van de luchtvaart.
De vraag is dus niet of er leven is na de dood, maar of er hoop is na de dood.... Transavia moet het slechts stellen met 30 vliegtuigjes, deze zomer met ingehuurd materieel zelfs met 36. Is het dan nog wel zinvol om de vloot te vergelijken met geduchte concurrenten als bijvoorbeeld easyJet en Norwegian, beide met een omvangrijke hemelse armada.
Misschien verklaart dit alles wel het zwijgen rond Transavia, zoals dat nu al jarenlang voortduurt. Sinds de jaarcijfers niet meer separaat worden gepresenteerd met een uitleg over de koers, is het stil. Geen uitleg meer over waarheen, waarvoor en waarom. Misschien nu alleen dan nog maar de vraag hoe lang nog…
Arnold Burlage
[email protected]
PS: Ik kan het niet laten. Toch nog even een opmerking over de bodemloze polderput Lelystad Airport. Los van het wel duidelijke gesjoemel met data in de argumentatie van Hans Alders en de ambtelijke top van het ministerie, is het dankzij de groei tot hemelse hoogte gestegen inkomen van Schiphol CEO Jos Nijhuis - meer dan 800.000 euro - een eye opener. Eindelijk duidelijk waarom de polderluchthaven er moet komen, in elk geval qua oppervlakte...
