Tal van rampzalige scenario's, tot en met het plunderen van de KLM-kas door de top van de moedermaatschappij in Parijs, blijven door de dik bezette communicatie-afdelingen onweersproken en vinden ongehinderd hun weg in de media.

Is de regie zo vroeg al met kerstreces…? Hebben de woordvoerders, regelmatig 'woordsnoerders' genoemd, de zaken nog wel onder controle? Heeft de afdeling Media Relations eigenlijk wel Relations met de Media? Journalisten die het Blauwe Leger beroepshalve infiltreren, schudden meewarig het hoofd.

Is er aan de voet van de Eiffeltoren eigenlijk wel visie bij de vaak genoemde, te ambtelijke, top van moedermaatschappij Air France? Of doet iedereen misschien maar wat? Werken KLM en Air France wel goed samen, zoals wordt beweerd en wat zou horen tussen zustermaatschappijen?

Of begint het cultuurverschil een waar luchtvaartdrama in de kaart te spelen? Kijk naar het verschil tussen de copieuze lunch uit de Air France-keuken en de simpele broodjes met karnemelk in de zakelijke vergaderkamers van Albert Plesmans nazaten in Amstelveen.

Wie de oren te luisteren legt, krijgt op die en veel meer andere vragen vaak te negatieve antwoorden om gerust te worden gesteld.

In enkele, tot nu toe - ondanks vaak krampachtige ontkenningen - telkens opnieuw goed geïnformeerde media, het Financieele Dagblad voorop, verschijnen de laatste weken ook te verontrustende berichten over Air France KLM, met name over onze Koninklijke.

Het vaak gedetailleerde nieuws zou toch iedereen, in elk geval hen die de KLM een warm hart toedragen, in het geweer moeten roepen. 'En garde…' misschien zelfs ook wel in Parijs. Het personeel, maar ook de politiek en het kabinet. Wat is er in godsnaam aan de hand met wat Europa's machtigste luchtvaartmaatschappij zou worden?

De berichten over niet de eerste de beste managers, die intussen aan hun kuierlatten trekken en het voor gezien houden bij de maatschappij, zijn veelzeggend. De geruchten over meer prominente 'vluchtelingen' zijn prematuur genoemd. Maar toch…

En dan vorige week de uitspraken van KLM-president directeur Pieter Elbers die aankondigde managementlagen te zullen snoeien. Wat moet daarvan worden gedacht? Waarom zo lang gedraald met het echte slecht nieuws gesprek? Waarom de salami-tactiek? Waarom het opbouwen van onzekerheid met alle gevolgen van dien?

Eerst in Parijs het nieuws van de grote baas, Alexandre de Juniac, dat alles volgens plan op weg naar de zwarte cijfers verloopt. Dan weken later de boodschap dat er wel wat moet gebeuren. En dan weer vanuit de catacomben in Amstelveen de mededeling, dat het gaat om 15 procent kostenbesparingen en 4 procent productieverhoging en weer een paar dagen later de boodschap dat de echte maatregelen later zullen volgen.

Dan komt als klap op de vuurpijl het nieuws over verdwijnende managers en managementlagen met de wetenschap dat de dreun nog gaat volgen. Het geduld van de vakbonden zij geloofd en geprezen…alhoewel, de cabine stond meteen op de achterste benen en kondigde stiptheidsacties aan. Deze werden weer afgeblazen toen KLM kennelijk toch na een week al door de knieën ging met een afzwakkend briefje.

Vanuit pilotenvakbond VNV is het overigens verdacht stil of mild qua commentaren. Of zien zij de mogelijkheid om met een flinke shake-out de doorgaans lange eigen carrières bij hetzelfde bedrijf zeker te stellen? Gevlogen moet er immers worden dus ergens is het wel logisch te verwachten dat de klappen voornamelijk bij het indirecte personeel gaan vallen.

Duidelijk is dat de machtige pilotenvakbond VNV het conflictmodel in deze fase niet wil hanteren. Misschien ook wel omdat beide partijen elkaar te hard nodig hebben en beide inzien dat er veel gevaren van buitenaf komen die niet alleen door interne reorganisaties op te lossen zijn.

Het wordt daarom ook tijd dat niet alleen Air France en KLM maar ook de politiek meer rumoer gaan maken over de rap toenemende ontoelaatbare oneerlijke concurrentie. Maar tot op heden wil vrijwel geen politicus of ambtenaar zich hier aan branden en schuiven ze alles af onder de noemer dat er geen bewijzen zijn. Yeah right, zelfs een struisvogel zou een beter politicus zijn, of ambtenaar.

In elk geval lijkt langzamerhand de tijd overrijp dat de politiek en ook het kabinet zich gaan bemoeien met de stuiptrekkende KLM, zonder overdrijven één van de turbo's op onze nationale economie. Waar is minister Henk Kamp, de man immers van onze economische zaken? En waar is Lodewijk Asscher, die als het misgaat, het verdwijnen van arbeidsplaatsen op zijn bordje krijgt?

Overdreven bemoeienis van de overheid? Beter vooraf dan achteraf als het verkeerd mocht gaan. Voorlopig staan te veel seinen op rood om rustig af te wachten of om bij de pakken neer te gaan zitten. KLM-topman Pieter Elbers zal alle zeilen moeten bijzetten om als kapitein op de brug alle vertrouwen te houden, anderzijds hoopt ook hij misschien zelfs wel op een steuntje in de rug, omdat de Fransen ons in de geschiedenis wel vaker een loer gedraaid hebben.

Tom Poes verzin een list…! Het zou wel eens kunnen helpen.

Arnold Burlage
[email protected]