De kogel is door de kerk. De KLM en Air France smelten samen tot één luchtvaartmaatschappij. De eerste Europese vliegreus wordt een feit. Als de vage afspraken in het akkoord en de cultuurverschillen tenminste niet voor valkuilen zorgen op die nog lange weg.
Ik hou sterke twijfels. Om meer dan alleen de zakelijke onzekerheden en vooral de twijfelachtige garanties. De rode uitroeptekens overheersen nog in het overname akkoord. Na het “feest” van de aankondiging viel er niet voor niets van een merkwaardige begrafenisstemming over Nederland.
Nog nooit zorgde financieel economisch nieuws voor zo hoog oplopende emoties. Vele honderden ingezonden brieven bereikten de krantenredacties, huilende mensen grepen de telefoon. Of werden met tranen in de ogen op de Albert Cuypmarkt in Amsterdam geïnterviewd.
Al gehoord? De KLM hoort niet meer bij Nederland. Is dat even schrikken. Hoe is het mogelijk? Het verlies van een zelfstandige nationale luchtvaartmaatschappij wordt ervaren als kaping van een stukje nationale trots. Een vorm van georganiseerde criminaliteit?
KLM president Leo van Wijk heeft een ongetwijfeld moeilijke beslissing moeten nemen. Niet eens zo zeer zakelijk, want de ratio van de voor- en nadelen bij goede afspraken is voldoende overtuigend. De KLM toekomst is verzekerd, mag dan lijken vast te staan. De zelfstandigheid is verloren.
De omgekeerde wereld. Is zelfstandigheid, onafhankelijkheid dan juist niet het doel waar naar we allemaal streven? Mag nationaal bezit dan zomaar in de handen van derden worden gespeeld. Kunnen directies en aandeelhouders als schatbewaarders daarover dan zomaar beslissen?
Een volk, dat jarenlang enthousiast heeft meegeknokt, meegeleefd en ook meebetaald om die reusachtige KLM als staatsmaatschappij met belastinggeld in de lucht te brengen, moet dat nationaal bezit nu ongevraagd weer inleveren.
Het zorgt landbreed voor een fikse kater; dat gevoel heeft niet of onvoldoende meegeteld.
De grondleggers van de luchtvaart in Nederland, wereldpioniers, kunnen dit zo niet bedoeld hebben. Waar hebben zij zich, nu beschouwd, voor ingezet. Kan iemand van de KLM top dat straks als de vlag gestreken wordt, misschien eens uitleggen?
Emotioneel zijn er de afgelopen week scherven gemaakt. Nooit eerder zorgde financieel economisch nieuws voor zoveel betrokkenheid van gewone burgers van Dedemsvaart tot Wemeldinge. De Ahold affaire kan daarbij niet in de schaduw staan
Als de KLM directie dan toch in sprookjes, die uitkomen, lijkt te geloven, kunnen we alleen maar hopen dat de nu aangerichte scherven geluk brengen. Al krijgen we de KLM er niet meer mee terug. Of er moet de komende weken alsnog een wonder gebeuren. Beren en wolven op de weg. Een sprookje dus, zonder Roodkapje!
Arnold Burlage