Wat een mooi nieuws in de afgelopen weken. Air France-KLM verwacht een goed, in elk geval beter tweede half jaar na de wederom trieste cijfers, die de eerste zes maanden in de boeken brachten. Hoe dat kan? Kostenbesparingen, is het toverwoord. De visionairs in Parijs hebben het beloofd, inclusief een onmogelijk geacht akkoord met de piloten. En uiteindelijk maakt belofte schuld, al is die inmiddels hoog opgelopen met al vele malen soortgelijke prognoses. En niet te vergeten de schadepost van een half miljard euro als gevolg van een grimmige pilotenstaking.
Echt, maar het was een week met eigenlijk alleen maar mooi nieuws.
De KLM presenteerde als klap op de vuurpijl ook nog het nieuwe vlaggenschip, de Boeing 787 Dreamliner, die in oktober aan de vloot wordt toegevoegd. Eigenlijk geen nieuws, want hoe vaak hebben we dat al niet gehoord? Trouwens over de enkele uitgestelde afleveringen weinig meer gehoord. Maar toch, de Dreamliner komt, dus goed nieuws!
In zo’n feestweek kun je ook niet genoeg slingers ophangen. Als je het zelf niet doet, anderen doen het niet. Positief blijven en daar zijn de positivo’s van Air France KLM meesters in.
Vandaar in het kader van dezelfde feestweek ook nog maar het nieuws over een KLM passagiersrecord op één dag. De Koninklijke brak dat op zondag 19 juli met vanaf Schiphol 93.048 passagiers aan boord van KLM en KLM Cityhopper naar de in totaal 139 wereldwijde bestemmingen van de maatschappij. Mooi nieuws, al werd het effect daarvan voor omzet en verdiensten niet meegedeeld in het media breed overgenomen nieuws. Weliswaar belangrijker dan een reizigersrecord, maar een kniesoor die daarop let.
Positief blijven. Toch? Is niet ook onze nationale luchthaven Schiphol na de huidige chaos als 'preferred luchthaven' beloofd?
Heus, stop nou maar met alle kritiek op het ontbreken van visie en strategie. Het komt allemaal goed….
KLM-ers stop daarom met twijfelen over de toekomst. Heus, het gaat de goede kant op, het roer is in goede handen, zeggen de mannen, die hun mannetje staan, zelf. Sterker nog, ze herhalen dat telkens met kracht.
Waarom dan nog getwijfeld? Omdat concurrenten als Lufthansa en British Airways en ook vrijwel alle prijsvechters het veel overtuigender veel beter doen? Ondanks alle bedreiging van Midden-Oosten maatschappijen en prijsvechters. Of omdat vooraanstaande analisten en journalisten hun twijfels hebben. Geloof toch niet alles.
Heus, PR specialisten, woordvoerders, voorlichters en zogenaamde spindokters en wat dies meer zij, weten heus wel wat goed is voor het klootjesvolk. Slecht nieuws verpakken in zoveel mogelijk goede en leuke nieuwtjes is een vak. Is dat misleidend? Zou alleen het slechte nieuws rondbazuinen dan niet te eenzijdig zijn en een totaal verkeerde indruk wekken?
Nee, beste lezers, deze stukjesschrijver is tot inkeer gekomen. Bij al het slechte nieuws hoort ook de andere kant van de medaille, het goede nieuws, bijvoorbeeld van al die hard werkende en gemotiveerde KLM-ers en Schiphol medewerkers.
Tegenover het drama van Martinair, want dat is het, een groot drama, staat dat Transavia nog steeds rondvliegt en zelfs de vloot gaat uitbreiden met drie toestellen naar ruim boven de dertig. Hier pas dankbaarheid, geloof me. Goed, de onderschatte concurrent Wizzair plaatste recent dan weliswaar zomaar een order voor honderd nieuwe toestellen, maar dat is weer negatief om dat direct te noemen. Transavia groeit ook, da's positief. En al die andere giganten met een vloot van honderden toestellen, die ons omsingelen, laat je niet gek maken door al die misleidende woordvoerders.
Trouwens, de laatste beroepsgroep, die wordt geacht voor bedrijf of politiek de mediarelaties te onderhouden, vaak zonder relaties trouwens, staat bij mij al jarenlang op de zwarte lijst. Breek me de bek niet open. Al sinds zo lang ik in de journalistiek zit, is sprake van een loopgraven oorlog met de vaak ex collega’s, die al dan niet gedwongen kozen voor de andere kant van de tafel, de PR, als 'his masters voice' de journalistiek als mooiste vak ter wereld verloochenend.
De tactiek van de tegenpartij? Ontkennen wat juist is, niet terugbellen als het te heet onder de voeten wordt, selectief uitnodigingen na te kritische publicaties - bijvoorbeeld voor belangrijke persconferenties. Om maar willekeurig uit de dagelijkse praktijk te putten. Veel van mijn collega concurrenten zullen dat onderschrijven.
Woordvoerders, een oud collega noemde hen treffend woordsnoerders, ontlenen hun bestaansrecht aan het zaaien van angst bij hun opdrachtgevers. Des te groter de angst des te groter hun onmisbaarheid.
In de reis- en luchtvaartwereld liggen zowel de goede voorbeelden als hoe het niet moet voor het opscheppen. Maar positief blijven. Ook deze medaille heeft twee kanten….
Een praktijk voorbeeld? Al weer enge tijd geleden betrok een luchtvaartmaatschappij een nieuw onderkomen. De directie liet het personeel via de interne internetsite waarschuwen dat het tijdens het openingsfeestje met de VIP’s oppassen was geblazen, omdat zich onder die gasten ook journalisten zouden bevinden. Te dol voor woorden.
Een paar dagen later werd door diezelfde vliegmaatschappij een beroep gedaan op diezelfde 'onbetrouwbare' journalisten met een persbericht over nog lagere vliegprijzen. "Grijp uw kans, warmte in Griekenland, 45 euro." Of we het maar wilden publiceren… Een positieve wending?
Misschien toch goed om voortaan bij al het goede nieuws ook maar een groot vraagteken te plaatsen. Helemaal dit keer bij dit stukje van deze columnist. Mea culpa, misschien was het de warmte.
Wie vindt het nu nog gek dat journalisten langzamerhand hun neus ophalen voor dat soort woordvoerders en hun directies? De neus voor echt nieuws wordt daardoor alleen maar scherper. Lange neus dus voor bedrijven, waar de journalist nog steeds als vijand wordt gezien.
Arnold Burlage
[email protected]
