Nog wel eens iets gehoord over de zure regen? Het hele land, later Europa en de rest van de wereld stonden op z'n kop. Ik herinner me nog de foto's van bijkans bruine loof- en dennenbossen van de Onzalige Bossen tot het Zwarte Woud en van de Veluwe tot het duingebied bij Bergen aan Zee.
Het zure gif werd ononderbroken over ons uitgestort. Zandzakken voor de deur was het motto. En vooral stoppen met vliegen en autorijden.
Plotseling hoor je niets meer over die enorme bedreiging van de mensheid. Inderdaad grotendeels door kansloze politici en actievoerders toegeschreven aan de luchtvaart en een beetje aan de auto.
Reizen zit een groot deel van de milieulobby nu eenmaal ook niet echt in het bloed. Geen afgemaakte opleiding, geen baan en dus geen geld om af en toe eens een kleurtje op de bleke huid te halen onder klapperbomen in de zon. Dan zoek je op een andere manier aandacht. Zo kunnen de "toppers" in de hiërarchie van het anticircuit met een beetje geluk toch nog eens op dienstreis naar een congresje in Rio of Beijing.
Toen het na de zure regen plotsklaps droog werd, volgden andere, minder grijpbare fenomenen, bijvoorbeeld het CO2-gevaar, de onmiskenbare vuiluitstoot. Weliswaar iets realistischer, maar gek genoeg blijken ook weer alleen de luchtvaart- en ook wel de automobielsector daaraan wat te doen met significante verbeteringen van motor- en andere technologie.
De politiek doet, net als bij het uitsluitend roeptoeteren over het mensbedreigende gevaar van de zure regen, ook nu weer weinig tot niets. Neem de plannen voor een Single European Sky. De afgelopen jaren zijn we in dat o zo verenigde Europa geen jota opgeschoten. Niets,helemaal niets!
Voormalig KLM-topman Peter Hartman zei het zo: "Europa mag dan één zijn, een halve meter boven het maaiveld is het nog een grote lappendeken met ieder land zijn eigen belangetjes…”
Single European Skies, één Europa, één luchtruim met onnodig 190 miljoen euro aan luchtverkeersleidingkosten - bron: Luchtverkeersleiding Nederland - dreigt zelfs nu compleet te mislukken. Om over brandstof- en andere onnodige kosten nog maar te zwijgen. Maar goed, dit jaar kunnen we voor een nieuw Europees parlement onze stem weer eens laten horen. We zullen zien!
De actievoerders tegen vliegen en auto hoor je in elk geval ook veel minder. Op de profiteurs na, alhoewel ook hun geluid begint te verstommen. Verdachten doen er nu eenmaal goed aan stil te zitten, ook als ze dreigen te worden geschoren.
Compenseren die uitstoot, luidt desalniettemin nog steeds het motto. Compenseren, oncontroleerbaar. Hoe het werkt? Wie reist betaalt. Simpel een luttel bedrag, bestemd voor een aap, boom en niet minder als bijdrage in de (hoge) kosten van de "nieuwe" actievoerders, de euroridders, die het grote gemakkelijke geld voor de giftige CO2 hebben ontdekt.
Poen is groen, zo blijkt. Weer een fata morgana? Zure regen, CO2 wat volgt nog meer...? Voorlopig uitstoten dus maar, des temeer des te beter. Hoe onwaarschijnlijk ook, binnenkort zijn misschien wel de fabrikanten van vliegtuig- en automotoren doelwit van actievoerders. Te schoon is ook weer niet goed voor sommige bankrekeningen. Goede natuurlijk niet te na gesproken, al komt het ook daarbij vaak neer op meehuilen met de wolven in het bos. Zuur maar waar!
Arnold Burlage
[email protected]
