De purser vraagt of ik even tijd heb voor een van onze passagiers. Het is de beroemde Amerikaanse zangeres D.R. en ze wil de captain spreken. Het is blijkbaar bal vandaag, want er schijnt ook nog een BT-er aan boord te zijn. Het is de Thaise zanger S.W. Ik ken hem niet, maar het is natuurlijk wel leuk voor onze drie Thaise stewardessen.
Als er een bekende wereldburger aan boord zit, wordt de helft van de passagiers en de hele bemanning nerveus. De andere helft van de passagiers is heel erg bezig om de indruk te wekken dat het hen helemaal geen ene moer interesseert.
De eerste keer dat ik een bekende wereldburger aan boord had, was in een klein zakenvliegtuig. De bekende Rotterdamse zanger L.T. moest 's ochtends in Gouda optreden, 's middags in Groningen en 's avonds weer in Rotterdam. Bij de nadering in Groningen heb ik hem naast me gezet en tegen de toren laten zingen dat hij 'could clearly see the runway now'. Het antwoord bleef professioneel: 'Cleared to land....'
Na die eerste keer heb ik nog een hoop andere bekende wereldburgers rondgevlogen, met als hoogtepunten de zanger Manke N. , jazzpianiste Pia B. en de Engelse actrice Jane S. Na een wedstrijd van het Nederlands elftal hebben sportverslaggevers F.B. en H. van D. op de klapstoeltjes van de 737 ooit nog eens over onze schouders meegekeken naar het wonder van een nachtlanding op Schiphol.
Dieptepunten waren er ook. Zo had ik de eer om televisie presentator I.N. met zijn gezin naar Frankrijk te vliegen in een klein tweemotorig vliegtuigje. Vlak na de start schoot de voordeur waar I. naast zat uit het slot, waardoor die een heel klein beetje openging. We werden als het ware één met de natuur. Het leek mij beter om door te vliegen in plaats van ergens te landen en de deur weer goed dicht te doen. Zo erg was het tenslotte niet. Het bleek een van de minder goeie beslissingen uit mijn carrière.
Toen het daarna ook nog eens turbulent werd, steeg de spanning in het laagvliegende kleine toestel snel naar grote hoogte. Een van de kinderen moest overgeven en nadat we geland waren viel de jongste met zijn hoofdje keihard op het betonnen platform.
De allerlaatste vlucht van showman en televisiester Willem R. zal ik ook niet snel vergeten. Tijdens zijn vakantie in Spanje was hij plotseling overleden. Misschien een gek idee, maar ik vond het toch een hele eer om hem naar huis te mogen vliegen.
D.R. komt naar de cockpit: 'Thanks captain for having us. I really enjoy the hospitality and your service on board' Als ik nog even met haar mee naar achteren loop, zie ik in de verte hoe de Thaise ster zich in alle standen met de stewardessen en een aantal Thaise fans laat fotograferen. De andere helft van de passagiers leest rustig zijn krantje, kijkt naar een film of doet alsof. Dan staat er plotseling een keurige grijze meneer voor me. Hij vertelt me dat hij een bekende Duitse zanger is en drukt me een cd in de hand. Het lijkt hem wel een goed idee als we zijn cd in het vliegtuig draaien. Het wordt tijd om naar de cockpit terug te keren. Ik kijk door het raam naar boven en geniet van het uitzicht. Daar zie je pas echte sterren.
Jan Cocheret
[email protected]
