Nuchter beschouwd – het is tenslotte nog net Dry January – is het zowel bizar als komisch tegelijk. Op politiek, economisch, technologisch en diplomatiek vlak vreest de hele wereld grootmacht China. Wij mogen van Amerika geen chipmachine leveren aan China, en in het verre verleden geen duikboten, fabrikanten van A-merken zijn zeer beducht op de namaakartikelen die het land produceert, de wereld is doodsbenauwd dat Huawei ons als een Big Brother in de gaten gaat houden, handelsoorlogen worden er gevoerd, China koopt half Afrika op, dagelijks wordt er op ieder niveau een hard strijd gevoerd om deze nieuwe geopolitieke machtsblok in te dammen.
Blijkt het grootste gevaar van een markt te komen. EEN MARKT MET KRAAMPJES! Je verzint het niet. Als je leest wat er allemaal in Wuhan te koop is, sla je steil achterover van verbazing. Honden, vossen, vleermuizen, ratten, slangen, krokodillen, salamanders, civetkatten and the list goes on. Tja, culinaire tradities en bijgeloof – er worden nogal wat gezondheidsclaims toegedicht aan het eten van dit soort delicatessen – ten spijt, ieder weldenkend mens zou zich toch moeten realiseren dat dit soort markten een broeinest van ziektekiemen is.
De wereld en de Wereldgezondheidorganisatie als eerste zou zich wat minder druk moeten maken over eerder genoemde probleemgebieden, maar hygiëne bovenaan de agenda moeten zetten.
Het slachten en verkopen van wilde dieren en de laksheid van het niet handen wassen in Wuhan heeft ondertussen de wereld behoorlijk op zijn kop gezet en niet in de laatste plaats de reissector. Luchtverbindingen tussen Europa en China zijn geschrapt, toerisme naar en vanuit China keldert, cruiseschepen mijden Chinese havens en zoals het menselijk gedraag betaamt, leidt het ook tot excessen: ik vernam dat een groep toeristen geen trek meer had in een bezoek aan Chinatown in Bangkok! Het coronavirus tast ook het reisvirus aan.
Zou ik op de marketingafdeling van Dettol werken, had ik al lang een mail naar Xi Ping gestuurd met een leuke kwantumkorting aanbieding voor schoonmaakdoekjes en handzeep. Want qua hygiëne kan dit land zijn onschuld niet langer in handen wassen.
Marcel Baltus
[email protected]
