Waarom zou Griekenland niet een paar onbewoonde droomeilanden verkopen of wat antieke kunstschatten, vroegen Josef Schlarmann, Angela Merkel's Christen-Democratische collega, en Frank Schaeffler, financieel expert van de Duitse Vrije Democraten zich af. De Acropolis en het Parthenon kunnen onder de veilinghamer aan de hoogste bieder verkocht worden. Goldman Sachs zou desnoods ook nog de hele handel kunnen financieren met junk bonds.

De Grieken moeten voor het einde van 2010 270 miljard euro ophoesten om hun nationale schuld te herfinancieren en pensioenen, salarissen en militair gereel te betalen. Kunnen ze dat alleen en tegen een redelijke rente van ongeveer 3,5 procent in plaats van de 6,2 procent die ze nu betalen, of moeten het IMF en de EU bijspringen?

De schulden van kleine EU-landen trekken nu wel erg hard aan de rijke schatten van de grote broers, zoals die van Duitsland en Frankrijk. Met nog een aantal zwakke broeders in de wachtkamer zullen de rijken heel wat moeten doen om hun welvaart te beschermen. De EU staat op scheuren in een rijk en arm deel.

"Ghereet gelt is goede waer," verkondigde de Antwerpse Janus Gruterus, alias Jan de Gruytere in 1612 aan, toen de Gouden Eeuw, die uiteindelijk maar vijfentwintig jaar duurde, zich in Holland aankondigde. Cash is king, werd ook de nationale wapenspreuk van in luxe levende, luie Grieken, die massaal alle belastingen met hun contante zwarte geld transacties ontdoken. Maar Tgelt dat stom is maecket niet recht wat crom is. De Griekse mentaliteit was amoreel en de rijke EU-landen zijn niet van plan de gepresenteerde rekening voor hen te betalen.

Het tekort op de lopende rekening van Griekenland noodt tot dwingende maatregelen, die diep moeten ingrijpen op de mentaliteit, houding en gedrag van iedere Griekse burger. Van een land wordt geen balans gemaakt met kapitaalgoederen, zoals men dat bij een bedrijf doet, alleen een lopende rekening, waarbinnen de tekorten worden gefinancierd met kortlopende obligatieleningen.

Maar dat betekent natuurlijk niet dat de hypothetische balanswaarde van een land weldegelijk een grote rol zou kunnen spelen met haar kredietwaardigheid. Droomeilanden, kunstschatten, delfstoffen, vastgoed, voorraden en beleggingen zijn makkelijk courant te maken, dus waarom dan niet Schlarmann,en Schaeffler's suggesties volgen?

Maar wat op de balans van Griekenland terecht zou kunnen komen lijkt niet erg veel soeps. De tankervloten van Onassis en de zijnen zijn allang verroest en aan offshores verkocht. De meeste stranden in de Cyclades zijn verpatst aan Hollanders en Duitsers en in de vorige eeuwen zijn klassieke kunstschatten al gestolen door het westen. Zorba de Griek met de Sirtaki van Giorgos Provias is sinds haar grootste glorie in 1964 geheel verbleekt. Ja, er is nog wat aluminiumerts over en dan is er ook nog die pijpleiding van Poetin dwars door de jachtvelden van Macedonië. Maar de Grieken moeten het toch vooral hebben van hun eigen noeste arbeid en oprechtheid. Het wordt hoog tijd dat de vrolijke feestvierders van Athene de ethiek van Socrates, Plato en Aristoteles weer eens gaan lezen en in praktijk brengen.

Jacob Gelt Dekker