Afgelopen week was ik weer eens jarig. Dat gebeurt natuurlijk ieder jaar, maar dit jaar voelde het toch anders. Ik werd 56, de leeftijd waarop vliegers bij veel grote maatschappijen met pensioen moeten. Daar kan ik me op dit moment maar heel weinig bij voorstellen. Ik denk eigenlijk nog steeds dat ik meer toekomst dan verleden heb.
Zelf werk ik bij een van de vele maatschappijen waar je tot je 65-ste mag doorwerken. Je mag ook eerder stoppen, dat moet je helemaal zelf weten. Als je door wilt gaan, dan is er eigenlijk maar een voorwaarde. Dat je ieder jaar weer door de medische keuring komt. Eenmaal boven de 65 is dat trouwens twee keer per jaar. De belangrijkste voorwaarde om te kunnen stoppen is geld. Heb je genoeg gespaard om met pensioen te gaan of heb je misschien andere talenten die je te gelde kunt maken?
Twintig jaar geleden is in Nederland de wettelijke pensioenleeftijd voor piloten al opgetrokken naar 65 jaar. Vijf jaar geleden is dat uiteindelijk ook in de Verenigde Staten gebeurd. Omdat in Amerika de meeste piloten rondvliegen, heeft die maatregel ook de grootste impact op de baankansen van jonge vliegers gehad. De afgelopen vijf jaar zijn er nauwelijks Amerikaanse vliegers met pensioen gegaan en trouwens ook vrijwel geen nieuwe vliegers aangenomen. De gemiddelde leeftijd van het vliegerscorps is daardoor in een relatief korte tijd flink omhoog gegaan.
Gedurende de afgelopen dertig jaar hebben we in de luchtvaart een paar fikse golfbewegingen kunnen zien, inclusief de daarbij horende pieken en dalen in de aanname van nieuwe vliegers. Na het laatste enorme dal van de afgelopen jaren, waardoor er in Nederland misschien wel duizend afgestudeerde werkeloze vliegers rondlopen, lijkt het er op dat de poorten eindelijk weer een beetje open gaan, al zal dat voorlopig waarschijnlijk niet in Nederland zijn.
Je bent zo oud als je je voelt. Voor sommige piloten is een pensioenleeftijd van 56 jaar al te hoog gegrepen. Maar ik ken ook gevallen die op hun 79ste nog steeds als simulator instructeur bezig zijn en nog dagelijks mokken over het feit dat ze er op hun 65-ste al uit moesten. Tegenwoordig kijk ik voor iedere vlucht op de crewlist. Daar staan niet alleen alle namen van de bemanning op, maar ook alle geboortedata. De meesten zouden mijn kinderen kunnen zijn. Je bent zo oud als je je voelt.
Jan Cocheret
[email protected]
